Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ – ΚΑΤΩ (2023)

A LECTURE PERFORMANCE

Στην καθημερινή βόλτα στη γειτονιά παρατηρώ το αστικό έδαφος, κοιτώντας κάτω. Παρατηρώ και τον εαυτό μου να παρατηρεί σαν ξένος.

Η αρχιτεκτονική του πεζοδρομίου συνίσταται από θραύσματα χώρου και χρόνου. 

Συνεχείς αλλαγές, φθορές, σκόπιμες παρεμβάσεις, επισκευές ή τυχαία γεγονότα στα πεζοδρόμια, αναδεικνύουν έναν άλλον κόσμο. Τον αρχιτεκτονικό κόσμο του “κάτω”. Εκεί αποτυπώνεται και καταγράφεται η ζωή των κατοίκων στην πόλη.

Αυτό που βλέπουμε “κάτω” μοιάζει υποτιμημένο και αρνούμαστε να το ενσωματώσουμε στις καθημερινές μας εικόνες. Εμπεριέχει όμως πληροφορία που ζητά να αξιολογηθεί και να ερμηνευτεί. Διαθέτει μνήμη και κάνει αποκαλύψεις. Και κυρίως συμβάλλει σε μία αποτύπωση της αστικής ζωής.

Όλη αυτή η αποτύπωση ατελείωτων συμβάντων πλαισιώνει τον μικρό μας περίπατο.

Στο “κάτω” συγγράφεται μία άλλη αρχιτεκτονική ιστορία, αυτή του κοινότοπου.

A SH0RT WALK – LOOKING DOWN

A LECTURE PERFORMANCE

Observing the pavements during my everyday walk around my neighborhood.
A world of constant changes, damages and random events.
Our city lives are depicted on the city pavements.
This depiction seems underestimated but it reveals information and memories.
The architecture of the mundane.

Η δική μου παρέμβαση.

Επιλέγω αυτό το καπάκι.

Ανοίγω, αφήνω ένα κείμενο.

Το κρυμμένο γράμμα μιλά για μένα και τη ζωή μου στην πόλη.

Το γράμμα είναι χωρίς αποστολέα και παραλήπτη, αλλά προσπαθεί να επικοινωνήσει κρυφά με όποιον, να συνδεθεί με το υπόγειο δίκτυο.

Σε ποιον ανήκει αυτό το νούμερο ρολογιού;

Τι κοινό έχει με εμένα;

Ποιος θα το βρει;

Μάλλον αυτός που θα κάνει τη μέτρηση για το πόσο νερό καταναλώσαμε στο τετράμηνο, θα μετρήσει και τα λόγια μου.

Θα ενδιαφερθεί, θα αναρωτηθεί ή θα χλευάσει;